Gite le Bac
Tuin Gite le Bac
Kasteel van Jumilhac
Jonkvrouw
Park Jumilhac-le-Grand
Kasteeltuin van Jumilhac
Leeuw van de Jonkvrouw
Bij mijn oom en tante op bezoek die geëmigreerd zijn naar Frankrijk. Fijn om bekende gezichten te zien.
Mijn eerste bergweg gereden, daar waar het absoluut niet de bedoeling was en met een camper zeker niet aan te raden is. Na heel wat draaien en paar keer bellen met mijn oom, toch uur later op bestemming aangekomen….
Heerlijk om weer tegen de eerste bergen/ heuvels aan te kijken, de frisse lucht in te ademen, het burlen van de edelherten in bronstijd te horen en een ademloos naar de sterrenhemel te staren waar je voorbij de Melkweg lijkt te kunnen kijken…..
Wat vooral bijzonder is, is dat ik een kijkje in de toekomst krijg zoals ik die voor ogen heb.
Een leuk huis, een verhuurbare gite, redelijk zelfvoorzienend, groenten uit eigen tuin en kippen.
Het is hard werken, maar ik zie vooral hun blije en voldane gezichten!
Hoewel ik mijn oom en tante echt niet tot last wil zijn en geen entertainmentteam verwacht, word ik helemaal in de watten gelegd; heerlijk eten, verse soep gemaakt op vuur (ja dat smaakt heel anders!) en vijgen uit eigen tuin.
Stilletjes vraag ik mijzelf af: zie ik mij dit doen? Het antwoord is volmondig JA, maar…….. niet alleen. Hoe wel dan? Met een groep? Met een partner? Met een aantal gelijkgestemde mensen? Ik weet het nog niet. Ik heb vertrouwen dat het zich zal ontvouwen.
Ik heb vijgenjam uit eigen tuin meegekregen. Zo reizen mijn oom en tante een beetje met me mee.
Achteruitrijden is nog niet mijn sterkste kant. En het wordt er echt niet simpeler op als ik mijn spiegels moet gebruiken. Iets met links-rechts coördinatie?
