The tree of life
Heuvellandschap
Koud en moe
Oudfranse spelen
I made a wish!
Hier is zondag nog echt zondag. Weinig verkeer in een prachtig zonnig heuvellandschap, een kerkklok luidt in de verte, boulangerie gesloten, evenals de Intermarché.
Vooral die laatste winkel had ik me echt op verheugd langs te gaan. Even de geur van verse vis opsnuiven bij de eerste voet die je binnenzet in deze supermarkt.
Vroeger ging ik bijna over m’n nek van die geur en nu denk ik weemoedig terug aan voorbije jaren uit mijn jeugd van vakanties in een stacaravan in Frankrijk. Geuren halen de oudste en vaak ook nog vergeten herinneringen naar boven.
Toen ik 2,5 jaar was, heb ik een tijd bij mijn opa en oma op de boerderij gewoond. Het nieuwe huis van mijn ouders was nog in aanbouw dus woonden we tijdelijk op de boerderij.
De geur van koeienmest., kuilvoer, ochtenddauw en schone stijve was met een boerenluchtje hebben direct effect op mij.
Als in een tijdmachine zap ik terug in de tijd. Wonderlijk toch dat zelfs op zo’n jonge leeftijd (2,5 jaar!) ik me nog details herinner op dat moment zodra mijn neus wordt blootgesteld aan deze geuren: Het missen van middagdutjes op de buik van mijn opa. Oma met krulspelden in en haar gebit in een glas met water, onweer is heel eng wanneer de boerderij het hoogste punt is tussen alle weilanden, gaskachels, wintertenen en boenwas.
Bij geur hoef je helemaal geen moeite te doen je iets te herinneren. Het werkt associatief samen met alle andere zintuigen en herinneringen krijgen weer beeld en voelen we emoties van toen. Het lijkt vanzelf te komen.
Dus als je mij ziet glimlachen bij koeienstront of ouwe vis, dan zit ik in mijn tijdmachine.
Even het dorpje ingewandeld. Wat schetst mijn verbazing? Protesterende boeren, een kermis met oudfranse spelen en standjes met kazen. Fête du fromage!
Stinkt ook en maakt meteen nieuwe herinneringen 🙂
Camping niet echt een aanrader met uitsluitend camperplaatsen met camperduiven op doorreis. Verder wel schoon.
