De ‘ping’ van het binnenkomen van een bericht zorgt ervoor dat ik neurotisch naar mijn telefoon hol en als Pavlov’s hond begin te kwijlen: Je hebt een match!
Er volgt een overload aan leuke berichten en ego-strelende complimenten. De klassieke conditionering is zo ver gevorderd dat enkel al de ‘ping’ zijn werk doet, ongeacht de inhoud van het bericht. Je zou voor de grap eens een scan moeten maken van mijn hersenen. Ik durf je te zweren… dat er 30 x daags een ‘shot’ endorfine door m’n hoofd knalt.
‘ping’ = aandacht.
Mijn hartsvriendin verklaart met voor gek. Zij leeft een rustig leven zonder de zoektocht naar een partner en vindt Tinder echt belachelijk: “Ik ontmoet ze liever live en als dat niet lukt, dan maar niet”.
Ik ben een heel stuk onrustiger van aard, of avontuurlijker. Het is maar hoe je het ziet. Natuurlijk ontmoet ik mannen ook liever live, maar dat gebeurt in mijn werk gewoon niet. Zo ben ik dus met korte perioden actief op Tinder en dan vervloek ik het weer.
Zo leerde ik kennen: De vrijgevochten prutser uit Rotterdam die op zijn gitaar liedjes voor me kweelde, de boze vurige Italiaan/het fotomodel uit Doetinchem van wie ik alleen maar boze appjes heb gehad, de NLP expert uit Gouda op wie ik tegen alle verwachtingen in stápelverliefd werd, Mr Casanova uit Apeldoorn die zijn naam en reputatie absoluut waarmaakte, de intellectuele vertaler van adel met het lijf van een bodybuilder met wie ik een relatie heb gehad. Geloof me, ik kan er een boek over schrijven.
Wij allemaal zijn erg gevoelig voor aandacht (strokes). In de transactionele analyse wordt beweerd dat wij mensen zelfs de voorkeur geven aan negatieve aandacht boven geen enkele vorm van aandacht. Met andere woorden: een negatief bericht is beter dan niets, zolang de ‘ping’ maar binnenkomt. Ook al is het van een boze Italiaan.
Alles beter dan de oorverdovende stilte……
Want als je stil bent, word je gedwongen naar binnen te kijken. Mensen schreeuwen nou eenmaal liever dan toe te geven dat iets pijnlijk voor ze is. Als we namelijk stil worden, zal je moeten toegeven dat je gemis je ervaart, er verdriet is of je leegte voelt, ” Om die pijn een beetje te verzachten ‘pingt’ het bij menig (single) man en vrouw en wordt de emotie verdoofd met een ‘shot’ Tinder.
Ik ben geen uitzondering.
Oefening: naar binnen keren
Ga op een rustige plek zitten op een zachte stoel. Zorg ervoor dat je 15 min niet gestoord kunt worden.
Zet je voeten naast elkaar op de grond.
Word gewaar van je ademhaling. Kijk of je je buik wat kunt laten vieren. Je buik wordt bij ontspanning nl wat dikker.
Sluit je ogen.
Er zullen altijd geluiden en gedachten zijn die je afleiden. Breng elke keer je aandacht liefdevol weer terug naar het ritme van je ademhaling, terug naar binnen. Zeker wanneer je voor het eerst deze oefening doet, zal je hoofd je proberen af te leiden met alle dingen die nog moeten gebeuren, dat je hier geen tijd voor hebt en dat het misschien wel raar is.
Weet dat ego je probeert te weerhouden lagen bloot te leggen die pijnlijk zijn.
Vertel? Waar voel je nou onrust?
Misschien voel je een brok in je keel, dat je niet kunt doorademen rond je middenrif of voel je sensaties in je hartstreek. Geef het lichaam tijd. Soms duurt het even om in de ontspanning te komen of de plek te vinden die onrustig is. Blijf rustig zitten met de focus op je ademhaling en ervaar wat er van binnen gebeurt.
Ga naar de plek in jouw lichaam die het meest onrustig is.
Leg je hand op die plek en ga met je aandacht mee.
Misschien komen er beelden naar boven, woorden of geuren.
Je hoeft er nu even niets mee behalve te erkennen dat ze er zijn. Emoties willen erkend worden, anders blijven ze zich manifesteren. Erkennen doe je door emoties gewaar te zijn. Je loopt rond in een groot warenhuis dat je lijf heet, met al haar gebeurtenissen.
Geef het adem. Adem naar de onrustige plek toe.
Door naar de plek te ademen voel je dat je meer en meer ruimte krijgt op de plek van onrust.
