Rebelleren
Mogen we gewoon weer schrijven over vrouwen met wratten, die stiekem heksen zijn?
Gewoon over dronkenlappen, lallend over straat, met 2 liter wijn?
Over dames van plezier, die flirten, strippen en slikken?
Over kakmadammen die met hoge hakken op het trottoir tikken?
Mogen we gewoon weer lezen over bouwvakkers en hun bilspleet?
Gewoon over de bakker die zich met chocoladetaart volvreet?
Over pukkelige pubers die niets anders kunnen dan TikTokken?
Over engerds die hun jas opengooien en kinderen lokken?
Over etterbakken die natuurlijk geboren zijn met sproetjes en rood haar?
Over mannen in hun Porsche en opzichtig borsthaar?
Over dat muurbloempje en haar brilletje?
en bij het zien van een spin slaakt ze een gilletje.
Mogen we gewoon weer dichten over opgespoten lippen en borsten?
Over peuters die pulken aan hun snotkorsten ?
Over opa die bukt en een dikke scheet laat?
Over vieze mannen met restjes eten in hun baard?
Misschien mogen we zelfs weer zingen over Moriaantje zo zwart als roet.
Misschien zelfs over de sportleraar die hoognodig iets opbiechten moet.
Want echt, even zonder grappen of grollen….
Begin ik de laatste tijd behoorlijk met mijn ogen te rollen.
Laten we de inhoud van onze boeken vooral niet corrigeren.
Vrijheid van de pen is een groot goed, zonder te hoeven censureren.
Anders vrees ik dat Annie M.G. Schmidt zich in haar graf zal omkeren.
Dus ter ere van haar, moeder van de kindertaal, laten we opstandig blijven en rebelleren.
Suzanne 22-02-2023
