1-4 okt 2022 Pelgrim

De Noordelijke route van de Pelgrimstocht loopt door het dorpje Santillana Del Mar. Af en toe een komt een goed gespierd paar kuiten, gebruind hoofd, bepakt en bezakt en met stevige bergschoenen, voorbij lopen. Ik word een beetje week als ik ze zie, de Pelgrims. 11 jaar geleden heb ik zelf 1/3 deel van de tocht gelopen: van León naar Santiago de Compostella. Ongetraind 370 km.
Wat een mooie ervaring!

Pelgrim

Vooral de gesprekken onderweg hebben de meeste indruk gemaakt. We wandelen allemaal een bezinningsroute, dus de gesprekken gaan nooit over koetjes en kalfjes. De vraag is bijna altijd: Waarom heb je besloten deze route te gaan lopen?
Sommigen hadden of hebben kanker. Sommigen zitten vast en weten niet wat ze verder willen in het leven. Sommigen hebben een religieuze reden. Sommigen hebben net hun partner verloren.
Altijd is er gespreksstof, zonder aanloop, meteen tot de kern. Daar houd ik van.

Scheiden of blijven…

En ik? Mijn verhaal is dat ik niet weet of ik wil scheiden of blijven. Anderhalf jaar lang zeurt het in mijn hoofd zonder antwoord te krijgen. Dus ik ga lopen.
Heeft de tocht me duidelijkheid gebracht in mijn huwelijkscrisis? Nee, de tocht zelf niet. Het ritme van het lopen, de intensiteit van de gesprekken, het afzien afgewisseld met adembenemende vergezichten, hebben me naar binnen laten kijken. Mijn wilskracht. De lust om dingen aan te gaan en te ontdekken. Met kleine stappen kom je ook heel ver.

Volg ik de weg of volgt de weg mij?

De gelukzalige momenten van een goed gesprek die het verschil maken op mijn route. Waarom volgen we gedwee een geel schelpje? Volg ik mijn eigen route of loop ik met de massa mee? Het bijna hypnotiserend effect van het ritme van de passen en de grond die onder je voeten beweegt. Wat beweegt me? Ga ik gehypnotiseerd door het leven of kies ik bewust?

Gebruinde kuiten

11 jaar na dato is er weinig veranderd, beseft ik me. Ik ben nog steeds die pelgrim op zoek naar de zin van het leven, met de lust alle geheimen van haar te ontdekken en in mijzelf. Geen dag verloopt hetzelfde en elke plek en ontmoeting is anders.
De klok slaat, ik zit op een stenen stadsbankje in de avondzon naast een historische kerk.
Daar lopen weer gebruinde kuiten voorbij.
Ik wens hem een bijzondere tocht.

Een betaalde camperplek met prachtig uitzicht. Een aanrader.
Dicht bij historisch centrum met vele eetgelegenheden.
Plek voor tanken van water, grijswater afvoeren en cassettetoilet legen.
Geen wc, douche of wasmachine.

Een betaalde camperplek in landelijk gebied met ezel. Kijkt uit op dorp.
Beheerde plek inclusief tanken van water, grijswater afvoeren en cassettetoilet legen. Met wc’s, douches, wasmachine en droger.
Superschoon.