Skip to main content

Met het zweet tussen de bilnaad ben ik op bestemming aangekomen. Bilbao was niet ver rijden vanuit Saint-Jean-de-Luz, maar heb na de natte dagen toch even een warme sweater en regenjas gekocht bij de Decathlon. Na wat ommetjes en boodschappen ben ik onderweg naar Bilbao, de grens over met Spanje!

Ik dacht trots dat ik nog geen enkele fout had gemaakt met het rijden op navigatie. Helaas, dat was de Goden verzoeken. Toen reed zo de stad Bilbao in, i.p.v. eromheen. In een grote onbekende stad terechtkomen, dat kun je beter niet doen!

Ik moet wennen aan de verkeerslichten die net even anders werken dan Nederland. Bij knipperend oranje is het geloof ik de bedoeling dat je doorrijd. Ik weet niet goed of het dan officieel mag of dat het licht dan buiten gebruik is, zoals in Nederland. Aan het getoeter te horen is het handig dat ik optrek.

Dan midden in een wijk terecht komen, op een fikse helling, voor stoplichten, waar de hellingproef zoals geoefend -ooit in Nederland- niets van je heel laat. Daar hang ik dan met mijn vrachtwagen -ja want zo voelt die camper nog steeds- in de handrem met opkomende koppeling.
Ik kom niet weg.
Sterker, ik glij achteruit!

Gelukkig hebben mensen een hekel aan camperrijders want die schieten nooit op, ze kunnen niet rijden en klungelen maar wat aan. Daarnaast ben ik vrouw en óók nog blond.
Dus doe ik voordeel met het vooroordeel. Das fijn. Zo is iedereen goed op afstand, kan ik rustig hellingproeven verklooien, zwaai ik vriendelijk als ik iemand voorrang had moeten geven en lach daar dan goed blond en onnozel bij.
¡Cuidado

Met knikkende knieën beland ik op mijn eerste terrein voor camperplaatsen. Voorheen alleen nog campings aangedaan. Deze plek heeft een waanzinnig uitzicht over de stad Bilbao met duizenden lichtjes in de avond. Ik heb het mooiste plekje op het terrein! Er mocht ook best iets meezitten. 😊

Op 30 september in 4 droge uurtjes Bilbao bezocht en het Guggenheim museum. Heel indrukkend!

Area de autocaravanas de Kobetamendi