De man die de geur Allure Sport draagt heb ik in een straal van 20 meter zo gevonden. Op straat, in de kroeg, in de kassarij bij AppieHappie…ik stop letterlijk met functioneren. Het maakt niet uit hoe de Allure-drager eruitziet. De meest onaantrekkelijke slungel verandert in no time in een goddelijke Adonis aan wie ik mij kwijlend vastklamp.
Is de geur zo bijzonder? Dat weet ik niet. De man in mijn leven die het droeg in ieder geval wel. Zijn geur, zijn liefde voor de Rotterdamse haven, zijn gevoel voor NLP en hypnose. De Allure-man in kwestie is al lang vertrokken, maar zijn geur en de herinneringen zitten in mijn lijf verankerd.
En dat is ook precies hoe het in de psychologie heet: ankeren. Een herinnering die onbewust is vastgezet in je lijf. Dat ene liedje op de radio dat ervoor zorgt dat je je werk even naast je neerlegt en wegdroomt naar dat fijne/ verdrietige moment van toen. Een anker is een trigger en een tijdcapsule.
Ankers worden gebruikt in de NLP, maar dan bewust, om fijne herinneringen naast trauma’s te zetten. Ook kunnen we in de therapie de ankers weer losmaken door ze te herkaderen.
Daar stond ik dan op de kade. Een beursoptreden uitgerekend in de Rotterdamse haven met de aftershave in de neus denkend aan mijn Allure-lief.
Monstergrote schepen trekken aan mij voorbij, manoeuvrerend door de smalle doorgang.
Futuristische kranen en schreeuwende billboards op loodsen.
Sleepboten die schepen zuchtend naar het open water trekken.
Verankerd sta ik op de kade.
De ironie.
