staplek 30 meter van zee
Strandpad naast de camping
Woeste golven
Een streepje zon
Staatbeeld Saint-Jean-de-Luz
Eerste palmbomen
Eglise Saint Jean Baptiste
De ontmoeting
Regen, harde regen en heel veel meer harde regen met windkracht 6.
Ik zit 30 meter van de zee.
Vermoedelijk in de zomer een bruisende locatie met een strandje waar je met je bruine afgetrainde lijf op de boulevard kan paraderen. Nee niet ik, maar men….
Nu is de camping nagenoeg verlaten. De wc’s worden niet meer schoongemaakt en er doet nog maar 1 douche, als je geluk hebt. Het kleine groepje mensen in campers bestaat vooral uit grijze duiven. Niets mis mee, maar ik zoek naar gelijkgestemden en hiermee ben niet gelijk vrolijk gestemd…
Dan word je verrast met heel slecht weer en harde wind.
Ik hoor niet alleen de zee maar voel haar ook letterlijk door de grond tegen de kade bulderen.
Er rest me niets anders dan te Netflixen en wat werk te doen.
De camper heeft de watertest glansrijk doorstaan, want het komt met bakken uit de hemel. Het watertekort is voor het komende jaar ook alvast ingehaald.
De gesloten barretjes hebben iets naargeestig. Het lijkt wel alsof je op de kermis staat, maar dan om 08:00 uur ’s ochtends. Je ziet dat het normaalgesproken een bruisende bedoening is, maar de muziek staat niet aan, de attracties draaien niet, het ruikt er naar verschraald bier met de weeïge lucht van suikerspin en de entreekaartjes plakken zo her en der op de stoep.
Alleen ik wandel er, met af en toe een rondscharrelende bejaarde grijze duif.
